Cumartesi

12

BİR yol; üstübaşı darmadağın, ki insanlar - çabasız değiller-
böyle ummamışlardı seslerini yanlarındakinin...
(belki ondandır her şey.)
eli yüzüne değdiğinde, kaç yıl geçti diye sordu.
(mavinin çıplaklığı yayılıyor; karanlık örtüsünü serdi.)
bizdik - derler-.
bakma, öylesi dokunmak değildir gözlere; bırakıp da
odaları, suskun cümleler doluyken aşkla, gidiyoruz - aslında-.
korku, sesi çağırıyor:
bence - diyoruz-.
bir yol; bırak kalsın üstübaşı darmadağın.
şehrin ara sokakları, ara kentleridir bedenlerimizin. öğreniriz.
(çakıl taşları hiç bu kadar yakın olmadı.)
baksan, ömrümüzün en meraklı ve cazip yarını.

14.9.'90

Hiç yorum yok: