43

GÜLÜMSE.
onca çökmüşlüğü yüz çizgilerinde duvarları bir geçmişin... yaralı. sıçrar.
her düş sonrası sarı bir yatakta.
gülümse diyorum, onca şaşkın kılınmaz...istenmeyen ses-kimliğimiz.
çelik halkaları yıpranmış pencere pervazlarında.
yalan değil,
bildiğim bileceğin her ötesi bu sorunun sonsuzluktan evveldir.
bir öykü, kurulmuş-dağılmış, cam parçaları kesik kollarımızda.
gün ışığında istemesen de parlayan...

şubat '92