Cuma

49

HERKES yine geç kaldı.
gidilen yer mi yoktu aslında? bu soru soruldu mu?
kadın gölgeleri (hiç de sinik değil ve siyahı taşır yine de bir uzamı),
çıplak demirlerdir dumanlı bar pencerelerinde belli belirsiz görülen.
(öyle sanması iyi gelir dağınık yüreğine bir adamın.)
selamı da kırık, dönüp bakıldığında gece sesleri de.
koşuldu. boşuna sesleri (hani bazı sözler en istenilmeyen zamanların
vazgeçilmezidir. bu bilgi olur bir gün.) duyuldu; kendine konuşan.

10.5.'92

Hiç yorum yok: