ÖYLESİNE dolu ki suskunluğun,
gündüzler, masalar - mavi, masum -, yaşamadığımız...
gemiler gömülmeyi yosun boylarına - ve hissetmezler-,
insanlar (ki hepsi ürkek değildir aslında) bir sesi bekliyor.
başüstlerinden, konuşmamak üstüne.
hepimiz yabancıyız istemesek de. hepimizin
geçmişi bulunacak - sanki ve hep -.
temmuz '90
Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder