Cuma

71

ELBETTE gülümserim.
ses gelip de dönmeyen sorularını taşıyor.
bir boşluk. sızısı, rengi değişen bir tanış sarı. üç kez durup
düşünmen.
gözünü yüreğinden alamadığın aşkın.

elbette gülümserim
sokak çocukları hep dönebilecekleri bir öyküyle yaşar.
zaman - tırnak izleri, yanıp sönen-, evden çıkıp yeşile delirirken
bedenin.

elbette gülümserim balışığım, boşluğum benim.
sızım, yalnız uykular ve ölümüm.
uzun bir ırmak döşenir yoluma. gece çağırır.
karnımda taşıdığımdır tenimin sahibi.

çok az. çok yakın ve sinen kokusu boynunun.
iki yanımda aracısız yarınım. kolum uzanmadan
uçup gideni göremez kâhin gözlerim. içim büyür, gülümserim.

17.7.'93

Hiç yorum yok: