63

AKIP gidiyor. yakınlarda küçük şaşkın sesler...
neden bazı şeylerin resmini yapamam bilmezdim (gülüşü,
kırmızı bir topaçın üstünde misketler);
siyah kokuyor (sevincin rüzgarını değiştiren sırtımı tanıyorum);
kaç kapın var?
camı kırık, kapalı, geniş, eşiksiz, ardına kadar kabul olan...
rüya nerede başlar?
(soruların bırakması kollarıma bedenini...)
üç ağaç bir yol üstünde.
(uyanmalarının kokusu, benliğimi sarıyor.)
o şatoya kendini kapatan da bizdik, masum çılgınlığınla
küçük sandığı açan da sen...
akıp gidiyorsun; çocukluğum, sıcak, donanımsız elleriyle yüzümde...

6.11.'92